Łukowski Ośrodek Kultury oraz Kino Łuków zapraszają w niedzielę 19 marca 2017 roku o godz. 17.00 na kolejną retransmisję spektaklu baletowego z Teatru Bolszoj w Moskwie. Tym razem będzie to „Śpiąca królewna” z muzyką Piotra Czajkowskiego.
Baletowa wersja baśni Charles’a Perraulta o księżniczce Aurorze, która zasnęła na sto lat, ukłuwszy się podczas swoich szesnastych urodzin w palec zaczarowaną przez złą wróżkę igłą, to klasyk nad klasykami. Spektakl nie tylko opowiada historię śpiącej królewny, ale jest przede wszystkim pełnym uroku, barw i tanecznej wirtuozerii baletowym koncertem, wymagającym zaangażowania olbrzymiego zespołu, w tym uczniów szkoły baletowej, a także kilkudziesięciu solistów. „Śpiąca królewna" to także przedstawienie o niezwykłej urodzie plastycznej, przenoszące w czasy carskiej Rosji i bogatych wystawień w carskich teatrach. Oryginalną choreografię Petipy odtworzył, zarazem opracowując ją na nowo, od lat związany z moskiewskim zespołem Jurij Grigorowicz. Zgodnie z tradycją wykonawczą, według której złej i szpetnej postaci nie może wykonywać balerina, w postać złej wróżki Carabosse wciela się mężczyzna.
Piotr Iljicz Czajkowski (1840–1893)
Спящая красавица
Śpiąca królewna
Balet-feeria w trzech aktach, pięciu obrazach z prologiem i apoteozą (1890)
choreografia: Jurij Grigorowicz wg Mariusa Petipy
Libretto: Iwan Wsiewołożski i Marius Petipa wg baśni Charlesa Perraulta
Premiera niniejszej inscenizacji (w obecnej redakcji choreograficznej) Teatru Bolszoj (Państwowego Akademickiego Wielkiego Teatru Rosji): 18 listopada 2011 roku.
Czas trwania: 170 minut.
Bogactwo scenografii, kostiumów, ponad stuosobowy zespół tancerzy i popisy baletowe na najwyższym poziomie. „Śpiąca królewna" to widowisko godne carskiego dworu, dla którego została stworzona.
Choć tematem „Śpiącej królewny" zajęli się również słynni bracia Grimm, treść baletu Piotra Czajkowskiego, Mariusa Petipy i Iwana Wsiewołożskiego zaczerpnięta została ze znanej bajki Charles'a Perraulta (pochodzącej ze zbioru „Bajki Babci Gąski", 1697). Wykorzystano jednak tylko część pierwszą bajki - od chrzcin do wesela królewny, pomijając dalsze jej losy, krótką zaś wzmiankę o przyczynie długoletniego snu twórcy baletu rozbudowali do całego aktu, posiadającego zresztą najsilniejsze napięcie dramatyczne. Postać Wróżki Bzu pochodzi z innej bajki Perraulta i spełnia w balecie funkcję spiritus movens całej akcji. Autorzy libretta wzorowali się przy tym na pierwszej wersji baletowej „Śpiącej królewny", którą wystawiono w 1829 roku w Paryżu (libretto: E. Scribe, muzyka: F. Hérold, choreografia: J. Aumer). W przeciwieństwie jednak do autorów tamtego widowiska, które miało charakter farsy, Wsiewołożski i Petipa stworzyli uroczą baśń poetycką o szeroko rozbudowanej fantastyce.
Muzyka, napisana ściśle według wskazówek i planu choreograficznego Petipy, ilustruje dokładnie przebieg akcji. Wykorzystując doświadczenie nabyte przy pracy nad „Jeziorem łabędzim", Czajkowski napisał „Śpiącą królewnę" z doskonałą znajomością praw teatru baletowego i zgodnie z ówczesną jego konwencją. Balet „Śpiąca królewna" zajmuje trwałe miejsce w światowym repertuarze klasycznym. Jego powodzenie ugruntowały przede wszystkim walory choreograficzne, dające wiele okazji do popisów solowych w zręcznie skonstruowanych wariacjach i pas de deux, toteż oryginalna wersja Petipy respektowana jest dziś na ogół w całości. Na Zachodzie spopularyzował ją Nikołaj Siergiejew, przygotowując „Śpiącą królewnę" dla dwóch znanych zespołów: Baletów Rosyjskich Diagilewa (Londyn, 1921) i Vic-Wells Ballet (Londyn, 1939). Do tradycji weszło obsadzanie roli złej wróżki Carabosse przez mężczyznę, zgodnie z zasadą, że okrutnych i złych postaci w balecie klasycznym nie może odtwarzać balerina.
W 1963 roku moskiewski Teatr Bolszoj zaprezentował „Śpiącą królewnę" w wersji Jurija Grigorowicza (jednego z czołowych choreografów Bolszoj i baletmistrza zespołu, twórcy m.in. granego obecnie „Spartakusa" i „Złotego Wieku"), która to wersja także oparta jest na choreografii Petipy. Grigorowicz w 2011 zrewidował swój spektakl: zmienił scenografię i kostiumy, a akcję przeniósł na XIX-wieczny dwór imperialnej Rosji. Spektakl ten został zarejestrowany z udziałem publiczności już dwa dni po premierze i pokazany w kilkuset kinach na całym świecie. Teraz powraca w bezpośredniej transmisji HD LIVE i w nowej obsadzie wykonawców.
Bilety w cenie 30 zł normalny i 25 zł ulgowy dostępne są w kasie Kina Łuków oraz na stronie
https://ekobilet.pl/lukowski-o
